شعر..........

بعد یک خواب زمستانی می اندیشم

وبه گل های فرخفته به دامان سکوت

من به یک کوچه ی گیج

گیج از عطر اتاقی ها می اندیشم

وبر یک زمزمه ی عابر مست

که زتنهایی خود ناشاد است

من به دلتنگی شبهای ملول

وتهی مانده خود ازشادی

ذهنم ازخاطرها سرشار

وفرو امدن معجزه درهستی من

مثل خوشبختی من دورترین حادثه است

من به خوشبختی ماهی ها می اندیشم

که دران وسعت ابی باهم باز هم همراهند

من به یک خانه می اندیشم یک خانه دور

که در ان فانوسی میسوزد

ودران جای تو مانده است تهی

وبه گلهای فراموشی ان گلدان می اندیشم

که زبی ابی پژمرده شدند

من به تنهایی خویش وبه تنهایی باغ

...وبه یک معجزه می اندیشم

قشنگه ولی عشق همیشه غمگین نیست به قول حضرت مولانا

من قاعده درد و دوا میشکنم - من قاعده مهر و جفا میشکنم

سلام

عالی بودولی این امتحان های لعنتی به حدکافی حالمونو میگیرن سعی نکنین بیشتر ازاین خودتونو ناراحت کنین شعرهای شاد حضرت مولانا روبخونین شعر غمگین برا وقتیکه شادهستی وشعر شاد براروزهای غم اینه شعردرمانی