محرم آمد

**mahyar** Fri Dec 18, 2009 2:06 pm

محرم آمد

محرم آمد مثل پرنده ای غریب از التهاب
خاکستری آسمان!

ماه سرخ، ماهی که در آن عشق آفریده شد و
مردانگی و شرف در عطش معنا گرفت. ماهی که هیچ واژه ای گنجایش اندوه بیکرانه آن را
ندارد، ماهی که هر ساله خون خدا را بر آسمان دنیا می پاشد.

محرم، ماهی که تمام تاریخ وامدار یک نیمروز
آن است. ماهی که خاک و خون، آتش و عطش، مشک و تیر، رازهای سر به مهر آن اند. ماهی
که هفتاد و دو آیه سرخ بر صحیفه دل ها نازل شد و هفتاد و دو کهکشان در مدار هستی
قرار گرفت.

سال هاست که محرم سیاه پوش است و سینه ها از
سوگ در جوش و خروش. سال هاست که کربلا خانه نشین دل ها در روزهای محرم است...

ای ماه خدا! در تقویم دل ما خاطره هیچ ماهی به سرخی تو
نیست! سلام خدا بر تو و بر ستارگانی که بر گردت حلقه زده اند! و سلام خدا بر
خورشید فروزانی که در خود جای داده ای! ای
ماه خون! بار دیگر از راه میرسی و با نسیم گرم کربلایی، قصه آلاله
های سرخ را به گوش جان می رسانی. دوباره سکوت تاریخ را درهم می شکنی و بغض ناله را
از تنگنای حنجره ها آزاد می کنی. بانگ چاووش کاروانت به گوش می رسد و شیدائیان را
دوباره به مهمانی شور و حماسه فرا می خواند و جان عشاق را از جام گریه سرمست می
کند.

و سلام بر محرم الحرام، ماه آغازین سال هجری
قمری!

محرم راز دل بلاجویان و حرم مصفای اهل دل
است، محرم نقطه پرگار اهل ولایت، محرم کتاب خون و شهادت، شور و شعور و کتاب عشق و
شکوه شقایق شیدایی و کتاب غلبه نور بر ظلمت و جهل و نادانی است.

محرم ماه حماسه و شجاعت و جوانمردی، ماه ظلم
ستیزی و مبارزه با تبعیض و ذلت است. محرم ماه امر به معروف و نهی از منکر و جمیع
منکرات است.

و سلام بر حسین! سید و سالار شهیدان، سید اولیاء و شقایق
سرخ روئیده در نینوا و سلام بر حسین!
نور دیده بندگان خدا، گلبوته سرخ باغستان سبز توحید، عطیه بزرگ سرمدی و راهنمای
راه رشد و شرف و فضیلت و هدف.

سلام بر حسین! که دلیری و آزادگی از قامت بلندش روئید و
عشق از نامش حرمت یافت.

سلام بر حسین! سالار همه ناشران عقیده و جهاد و سلام
برحسین سرو بلند و آزادی و معرفت که از ذلت بیزار است و عاشق آزادی است.

حسین، عاشورا را آفرید و عاشورا حسینیان زمانه را، حسین خود را در
بلا افکند تا ولا و ولایت به معنا بنشیند «البلاء للولا» با خون حسین تفسیر شد و
مسجدالاقصی و کعبه هدی با خون حسین بقا یافت. حسین چون کتابی بی شیرازه، جسمش را
به دم تیغ جباران سپرد تا شیرازه قرآن را مستحکم گرداند. حسین با خون خود عدالت،
مظلومیت و عبودیت را عاشقانه تعبیر کرد.

حسین همه را به تلاش و مبارزه برای دستیابی
به حقیقت زندگی فرا خواند. چرا که پیام
کربلا و عاشورا پیام حریت، عدالت، عزت و سرافرازی است و نباید این
اهداف بزرگ در مکتب حسین فراموش شود. اگر این اهداف نادیده گرفته شود فلسفه
عزاداری و به تبع آن راه حسین(ع) فراموش خواهد شد. حسین بر ما آموخت که چگونه،
عقیده را پاس بداریم. او راه جاودانگی معنوی و مردی را از راه درست و اصولی ترسیم
کرد. پس بر او سلام باد..